剑客行

jiàn kè xíng
剑客行

yàn yún nì hú zhe zhè huáng, rén rén liè shì jí tài xíng.
燕云逆胡着柘黄，仁人烈士集太行。
yǐ wén qì tì bài míng zhào, gòng xié jīn yú guī dà liáng.
已闻泣涕拜明诏，共挟金舆归大梁。
ān dé shān rén yī shuāng jiàn, zǒu rù yún zhōng kàn bú jiàn.
安得山人一双剑，走入云中看不见。
rén jiān yè bàn fēng yǔ shí, nì hú shǒu zòu yán hé diàn.
人间夜半风雨时，逆胡首奏延和殿。
wǒ shēng sì shí wú suǒ chéng, jīng huái hǎo hàn wèi zhī yīn.
我生四十无所成，荆淮好汉为知音。
zhàng fū zhì zài rén yì ěr, lín gé diāo guān fēi běn xīn.
丈夫志在仁义耳，麟阁貂冠非本心。
gōng chéng jiàn huà liǎng lóng qù, wǒ yì biàn míng rù yān wù.
功成剑化两龙去，我亦变名入烟雾。
cǐ shí zài bài kāng shān rén, jiǔ xiāo kè xīng zài hé chǔ.
此时再拜康山人，九霄客星在何处。