蝉

chán
蝉

yī tuì xiāo chén xiàng cǐ shēng, liǔ kū huái lǎo zhèng shāng qíng.
一蜕嚣尘向此生，柳枯槐老正伤情。
gāo yín jǐn rì zhī shuí tīng, líng lù chōng cháng qiě dú qīng.
高吟尽日知谁听，零露充肠且独清。
táng fǔ bù láo yīn zhì hài, diāo guān yóu kě gòng chuán míng.
螳斧不劳阴致害，貂冠犹可共传名。
sāo rén ruò yǒu yí hún zài, yīng fàng yuān shēng bàn ěr míng.
骚人若有遗魂在，应放冤声伴尔鸣。