用四明刘聘郡古风四韵赋唐律

yòng sì míng liú pìn jùn gǔ fēng sì yùn fù táng lǜ
用四明刘聘郡古风四韵赋唐律

cuò luò zhū jī mǎn xiù qīng, bǎi nián chū jiàn kuì shēng píng.
错落珠玑满袖倾，百年初见愧生平。
rén cóng yī fù píng tóu shù, jù shì yīn hé chè gǔ qīng.
人从伊傅平头数，句似阴何彻骨清。
huì wǒ shàn lín tiān yǒu yì, xī jūn héng dào shì wú qíng.
惠我善邻天有意，惜君横道世无情。
qū zhōng gǒu wěi nà néng xù, yù fù cáo liú wàn gǔ míng.
曲终狗尾那能续，欲附曹刘万古名。