龙潭太室一笋穿入露满其上因赋之

lóng tán tài shì yī sǔn chuān rù lù mǎn qí shàng yīn fù zhī
龙潭太室一笋穿入露满其上因赋之

yī sǔn rù wū zhào zuò hán, líng chén réng yǒu qīng lù tuán.
一笋入屋照座寒，凌晨仍有清露漙。
yì xìn lù zhū zì gēn qǐ, zhèng rú zhēn shuǐ cháo ní wán.
益信露珠自根起，正如真水朝泥丸。
shà wū bù yīng wèi rǔ chuān, bù kěn qū jié xié yǐ lán.
厦屋不应为汝穿，不肯屈节斜倚栏。
gàn xiāo fú yún yǐ zài wàng, qiě fù zì bǎo qīng láng gān.
干霄拂云已在望，且复自保青琅玕。