送人之常德

sòng rén zhī cháng dé
送人之常德

qiū fēng yuán tóu tóng yè fēi, yōu huáng cuì lěng shān guǐ tí.
秋风原头桐叶飞，幽篁翠冷山鬼啼。
hǎi tú chāi bǔ ér nǚ yī, qīng shān xiào zhǐ qín rén xī.
海图拆补儿女衣，轻衫笑指秦人溪。
qín rén dé zhī jìn yǐ qián, jiàng táng chén sòng shuí wèi yán.
秦人得知晋以前，降唐臣宋谁为言。
hū féng táo huā zhào xī yuán, qǐng jūn tíng gāo mò huí chuán.
忽逢桃花照溪源，请君停篙莫回船。
biān péng biàn jié xī shàng zhái, cǎi táo wèi xīn shí táo shí.
编蓬便结溪上宅，采桃为薪食桃实。
shān lín huáng chén sān bǎi chǐ, bù yòng guī lái shuō xiāo xī.
山林黄尘三百尺，不用归来说消息。