谢郑广文和韵

xiè zhèng guǎng wén hé yùn
谢郑广文和韵

chūn gōng ōu sī chéng qiǎo lì, hóng rì rú suō wàn huā zhī,
春工沤丝呈巧力，红日如梭万花织，
ài huā dàng zǐ bù ài mìng, jiāo huā lí jī shì xún xī.
爱花荡子不爱命，郊花骊姬似荀息。
cǎo mù yáo luò tiān dì bì, xián zāi méi yě zhòng bù shí.
草木摇落天地闭，贤哉梅也众不识。
líng gēn jiǔ zhuàn dào xiān pǐn, qiān gǔ lí sāo zuò shū sè.
灵根九转到仙品，千古离骚作书色。
zhǎng qíng chī nuǎn dòng shān yì, pān fān jiàn dào cāng tái shí.
涨晴痴暖动山意，攀翻健倒苍苔石。
gāo biāo dǐ xū xuě hòu jiàn, qīng fēn měi xiàng xián zhōng de.
高标底须雪后见，清芬每向闲中得。
huā qián shī xǐ guǎng wén shī, shì yè shū chéng diǎn xīn mò.
花前失喜广文诗，柿叶书成点新墨。