和冯洁已节夜见过二首

hé féng jié yǐ jié yè jiàn guò èr shǒu
和冯洁已节夜见过二首

pò mèn gū mò mò yàn shēn, fēng zhēng shí wéi sòng qīng yīn.
破闷孤莫莫厌深，风筝时为送清音。
píng shēng yù jìng wú yú liàn, lìng jié yīn jūn hū chuàng xīn.
平生遇境无余恋，令节因君忽怆心。
méi jiǎo chuī cán chóu bù mèi, liǔ zhī fàng qù yǎo nán xún.
梅角吹残愁不寐，柳枝放去杳难寻。
é méi liè wū gōng chéng hòu, wèi yòng qī liáng xué yuè yín.
蛾眉列屋功成后，未用凄凉学越吟。