刘孺人挽诗

liú rú rén wǎn shī
刘孺人挽诗

hè hè dāng nián nǚ shǒu féng, yī jiā cóng cǐ gèng yōng yōng.
嗃嗃当年女手缝，一家从此更雍雍。
xìng ān yú shàn xíng wú jī, ér zì wèi míng bǐ yǒu zōng.
性安於善行无迹，儿自为铭笔有踪。
wén shuō hú qīng jiàn lóng shǒu, hái yí mù zhǎng mì yún fēng.
闻说湖清见龙首，还疑墓长羃云峰。
āi qíng biàn huà hé jí jí, liú zé líng xiāo jiàng rào sōng.
哀情变化何级极，留泽凌霄绛绕松。