用韵寄孙推官二首

yòng yùn jì sūn tuī guān èr shǒu
用韵寄孙推官二首

lèi gòu bēi tí shī mǔ chú, kě sī yíng shì gòng xián wú.
泪垢悲啼失母雏，可思营室共衔芜。
wèi néng yīn shì fù guī qù, shàng cǐ zhé yāo chéng zǒu qū.
未能因事赋归去，尚此折腰成走趋。
qǐ wèi wēi guān kān gù jí, bù nán zhēng lù zhǐ xū wú.
岂谓微官堪顾藉，不难征路指虚无。
zhòng qīng dé sàng wú zhī yǐ, mò dài kǒng bīn wén yè hū.
重轻得丧吾知矣，莫待孔宾闻夜呼。