文叔见饯于郊外且有所论复赋此

wén shū jiàn jiàn yú jiāo wài qiě yǒu suǒ lùn fù fù cǐ
文叔见饯于郊外且有所论复赋此

yǐ rǔ lín qí sòng, hái néng huàn jiǔ lái.
已辱临岐送，还能唤酒来。
yù xíng suī kǒng zǒng, shù kè wèi péi huí.
欲行虽倥偬，数刻为裴回。
chū chù qǐ màn ěr, gǔ jīn níng yì zāi.
出处岂漫尔，古今宁异哉。
tāo tāo wù qú tàn, luò luò zì yú āi.
滔滔勿渠叹，落落自余哀。