玉汝行颇遽以诗留之

yù rǔ xíng pō jù yǐ shī liú zhī
玉汝行颇遽以诗留之

yún wù huāng huāng kǔ wèi qíng, kè chéng cǎn cǎn yì chéng jīng.
云物荒荒苦未晴，客程惨惨易成惊。
jiā pín zòng fá yān liú jù, yì hé néng wàng fù yǒng qíng.
家贫纵乏淹留具，意合能忘赋咏情。
dǐ yòng piāo rán qīng cǐ qù, wèi fáng liáo ěr tīng liú xíng.
底用飘然轻此去，未妨聊尔听流行。
nián lái yǐ shì guāi lí shù, kuàng fù xiāng féng jù lǎo shēng.
年来已是乖离数，况复相逢俱老生。